Wat een pech, ik ben een imker zonder volk geworden!
In de winter zitten de bijen op de wintertros. Doordat ze niet vliegen, kunnen ze veel ouder worden dan in de zomer. Bijen sterven namelijk omdat ze versleten zijn. In de zomer worden bijen maar zes weken oud, in de winter worden ze veel ouder. Vroeger dacht men dat het een ander soort bijen was, maar dat schijnt niet zo te zijn. Ze slijten simpelweg minder snel in de winter als het koud is.
De afgelopen winter was erg zacht. Daardoor bleven de bijen maar vliegen. Dan sterven ze dus ook sneller, lijkt me. En dat terwijl het volk ze nodig heeft om het nieuwe broed te verzorgen in de vroege lente. Als er veel bijen sterven dan krijg je ook nog eens een probleem met de grootte van het volk als het koud wordt. Dan kunnen ze zichzelf niet warmhouden. En dat is nu wat er gebeurd is, vermoedelijk. Mijn volken zijn te klein gebleken om zichzelf warm te houden. De afgelopen weken was het flink koud en ze zijn gestorven. Het lag niet aan de hoeveelheid voer. Dat was er nog genoeg. Er waren simpelweg niet genoeg bijen in het volk.
Ik ben er natuurlijk ziek van. Ik voel me toch verantwoordelijk voor de volken. Wat heb ik anders gedaan dan vorige jaren? Ik had er dit jaar geen schuiflade onder. Omdat het zo warm bleef, leek me dat eigenlijk beter. Maar misschien had ik de schuiflades dan wel eronder moeten doen toen het kouder werd een paar weken geleden.
We zullen het niet weten. Ik ga de kasten opruimen en in orde brengen voor een nieuw volk. Hopelijk is er in mei een zwerm, die ik kan vangen of er is een bevriende imker die een veger heeft. Helemaal opgeven wil ik niet. Daar is het gewoon te leuk voor, die kleine diertjes. Het voelt kaal, alsof de afwezigheid van de bijen plotseling in mijn gezicht schreeuwt. Jammer, jammer, jammer!
Hopelijk komen de gelukkige tijden van de foto hieronder weer terug. Want wat was dat leuk!
