Vandaag is het de naamdag van deze beschermheilige van de imkers. De legende vertelt dat boven de wieg van Ambrosius een zwerm bijen vloog. Zij druppelden honing in de mond van de baby. Dit zou de reden zijn dat Ambrosius een begenadigd spreker werd. Zijn redevoeringen waren “zoet als honing’’. Zijn overtuigingskracht en manier van optreden vielen in de smaak; hij werd verkozen tot bisschop, terwijl hij tot dan toe geen enkele kerkelijke wijding had gehad.
Deze Ambrosius is bij lange na niet de enige bekende met deze naam. Al in de 12e eeuw kom je de naam tegen. Als je googelt, vind je een hele lijst van schilders tot dichters, maar ook theologen en componisten met deze naam.
De naam Ambrosius is afgeleid van het Griekse ambrotos, dat godenspijs betekent. Het ervan afgeleide Ambrozijn speelt een rol in de Griekse mythologie. Ook in de Hindoemythologie is een woord dat erop lijkt: amrita, een drank die de goden onsterfelijk maakt. Beide woorden hebben Indo-Europese roots; de link ligt voor de hand. Nu wordt de naam Ambrosius vaak vertaald met ‘de onsterfelijke’.
Wil je onze Ambrosius zien, dan moet je naar de Basilica di Sant’Ambrogio in Milaan. Daar schijn je zijn skelet in de crypte te kunnen bewonderen. Ambrosius heeft de vroegchristelijke basiliek zelf laten bouwen in de vierde eeuw.
Ambrosius wordt vaak afgebeeld met een bijenkorf. Ik kon weinig schilderijen vinden waar je bijen honing in de mond van de jonge Ambrosius ziet druppelen. Bijgevoegd zie je een schilderij van Filippo Lippi uit 1441 met de titel Ambrosius-legende, maar ik kan er geen bij op vinden.
Er is ook een bijenhoudersgilde sint Ambrosius vlak bij de Biesbosch. Dit gilde is opgericht in 1714, wat heel bijzonder is.
